Odmiana o ładnych, ciemnozielonych liściach z intensywnie żółtym środkiem. Tworzy interesujący zielono-żółty kobierzec zarówno w cieniu, jak i na słońcu. Jedna z odmian trzmieliny najbardziej odpornych na mróz.

JAK WYGLĄDA: Liście dekoracyjne, nieduże, śr. 4 cm, zimozielone, eliptyczne, wyraźnie karbowane, ciemnozielone, z intensywnie żółtym środkiem. W zimie lekko czerwienieją. Kwiaty niepozorne, zielonkawobiałe, bez znaczenia dekoracyjnego; pojawiają się w VII. Pędy z korzeniami przybyszowymi umożliwiającymi rozprzestrzenianie się i wspinanie. Młode pędy są żółte, pokładające się. Nie wymagają przycinania.

JAK ROŚNIE: Krzew; pędy płożące z korzeniami przybyszowymi umożliwiającymi wspinanie się. Rośnie umiarkowanie silnie, rocznie przyrasta 0,5 m. Tworzy zielono-żółty kobierzec. Posadzony przy podporze (płot, drzewo) wspina się nawet do 2˗3 m wys.

GDZIE POSADZIĆ: Może rosnąć na stanowisku słonecznym lub cienistym, niezbyt suchym. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, wilgotnych, próchnicznych, ale zadowala się glebami przeciętnymi, a nawet ubogimi. Dobrze znosi warunki miejskie. Mrozoodporny (strefa 6A˗9) ale w ostrzejsze zimy może wymarzać.

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Sadzić 5˗8 szt./m². Ciąć 1˗2 razy w roku na wys. 20˗30 cm oraz zawsze, gdy się nadmiernie rozrasta.

JAK STOSOWAĆ: Świetna roślina okrywowa do obsadzania dużych powierzchni, do wypełniania przestrzeni między wyższymi krzewami i tworzenia obwódek. Posadzona przy podporze, wspina się. Może porastać pnie drzew, mury, ogrodzenia i inne porowate powierzchnie. 

POCHODZENIE: Naturalnie rośnie w Chinach i Korei. Odmiana wprowadzona ok. 1980 r.