Najwartościowsza z biało kwitnących odmian barwinka. Liczne, lśniące, białe kwiaty rozwijają się od kwietnia do września. Ozdobą rośliny są też drobne, ciemnozielone liście. Pędy płożąc się, pokrywają szczelnie glebę.

JAK WYGLĄDA: Liście dekoracyjne, drobne, zimozielone, jajowate, ciemnozielone, skórzaste, błyszczące. Kwiaty atrakcyjne, nieduże, śr. ok. 3 cm, pojedyncze, białe, lśniące. Kwitnie obficie IV, mniej intensywnie do IX. Pędy zielone, płożące.

JAK ROŚNIE: Krzewinka; pędy ścielące się po ziemi wytwarzają podziemne rozłogi, które się ukorzeniają. Rośnie umiarkowanie silnie, dorastając do 0,1˗0,15 m wys., rocznie przyrasta 0,3˗0,5 m dł. Pędy szczelnie pokrywają glebę.

GDZIE POSADZIĆ: Preferuje miejsca cieniste lub półcieniste. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, próchnicznych, umiarkowanie wilgotnych, lekko kwaśnych, ale toleruje gleby przeciętne. Mrozoodporna (strefa 5).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 30 x 30 x 30 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Sadzić 10˗12 szt./m². Nie wymaga cięcia. 

JAK STOSOWAĆ: Świetna roślina okrywowa i zadarniająca do sadzenia w miejscach zacienionych, pod drzewami. Polecana do małych i dużych ogrodów oraz zieleni publicznej. Można ją uprawiać w pojemnikach na balkonach i tarasach.

POCHODZENIE: Odmiana odnaleziona po II wojnie światowej w ogrodzie Gertrudy Jekyll w Munstead Wood, Wielka Brytania.