Dynamicznie rosnące pnącza tworzą niepowtarzalny klimat w miejscach wypoczynku, przy kawiarniach i restauracjach. Na zdjęciu niedoce-
niany, a mało wymagający winnik tojadowaty o kunsztownie powcinanych liściach.

kokornak wielkolistny (Aristolochia macrophylla), horten-
sję pnącą (Hydrangea anomala subsp. petiolaris), przywar-
kę japońską (Schizophragma hydrangeoides), trzmielinę 
Fortune’a (Euonymus fortunei) i jej odmiany, zwłaszcza od-
mianę ‘Coloratus’, akebię pięciolistkową (Akebia quinata), 
niektóre wiciokrzewy (Lonicera) oraz powojniki (Clematis) 
z grupy Atragene kwitnące wczesną wiosną.

Gleba

Pnącza różnią się znacznie wymaganiami glebowymi. W wa-
runkach ogrodowych gleba może być użyźniona np. kom-
postem czy obornikiem, można też zmienić jej kwasowość 
czy wilgotność. W warunkach miejskich nie zawsze jest to 
możliwe, dlatego odpowiedni dobór roślin do siedliska ma 
duże znaczenie.

Kwaśne gleby są dobrze tolerowane przez wiciok-

rzewy (Lonicera), winniki (Ampelopsis), hortensję pnącą 
(Hydrangea anomala subsp. petiolaris) czy przywarkę ja-
pońską (Schizophragma hydrangeoides). Nie lubią ich nato-
miast bluszcz (Hedera) i większość powojników (Clematis). 
Na glebach żyznych dobrze będą rosły wszystkie pnącza, 
gdyż sprzyja ona wytworzeniu dużej masy pędów i liści, 
jednak dławisz (Celastrus) może rosnąć zbyt silnie, milin 
(Campsis) będzie kwitł mnie obficie, a liście winorośli ja-
pońskiej (Vitis  coignetiae) będą się słabiej wybarwiać je-
sienią. Rośliny na gleby ubogie trzeba dobierać staranniej. 
Dobrze je tolerują dławisz (Celastrus), winobluszcz zaro-
ślowy (Parthenocissus inserta), winobluszcz pięciolistkowy 

(Parthenocissus quinquefolia), milin (Campsis) oraz wie-
le powojników (Clematis), a zwłaszcza ‘Pamela Jackman’ 
z grupy Atragene, ‘Praecox’ z grupy Heracleifolia i ‘Paul 
Farges’ z grupy Vitalba. Ale i one nie urosną okazałe na czy-
stym piachu, jeśli zapomnimy o użyźnianiu, nawożeniu 
i nawadnianiu.

Większość pnączy woli gleby umiarkowanie wilgotne 

lub wilgotne, ale dobrze zdrenowane. Szczególnie ważne 
jest to dla aktinidii (Actinidia), bluszczu pospolitego (Hedera 
 helix), hortensji pnącej (Hydrangea anomala subsp.  petiolaris), 
kokornaku wielkolistnego (Aristolochia macrophylla), przy-
warki japońskiej (Schizophragma hydrangeoides), wiciok-
rzewów (Lonicera) czy większości powojników (Clematis). 
Suchsze gleby nieźle są tolerowane przez powojniki z grupy 
Tangutica, np. ‘Bill MacKenzie’ czy ‘Lambton Park’, grupy 
Vitalba, np. ‘Paul Farges’ oraz powojniki bylinowe, np. od-
mianę ‘Praecox’, a także przez dławisze (Celastrus), milin 
(Campsis), winorośl pachnacą (Vitis riparia) i winorośl japoń-
ską (Vitis  coignetiae). Wiciokrzewy (zwłaszcza Lonicera peric-
lymenum, Lonicera caprifolium, Lonicera ×heckrottii i Lonicera 
tellmanniana) w miejscach zbyt suchych lub słonecznych  
będą atakowane przez mszyce (szczególnie w maju), a kokor-
nak wielkolistny (Aristolochia  macrophylla) przez przędziorki.

Siła wzrostu

Dobierając pnącza, należy wziąć także pod uwagę ich siłę 
wzrostu. Silnie rosnące pnącza, takie jak rdestówka buchar-
ska (Fallopia baldschuanica), winorośl pachnąca (Vitis riparia), 

19

Na co zwracać uwagę, dobierając pnącza do warunków miejskich