aby dobrze się rozkrzewiły. Dorosłe rośliny przycina się 
w zależności od wymagań gatunku. Regularne cięcie i po-
ziome prowadzenie sprzyjają obfitemu kwitnieniu i owo-
cowaniu, co ma znaczenie w przypadku aktinidii, glicynii, 
a także milinów. Wszystkie pnącza, również te pozostawio-
ne swobodnemu wzrostowi (bluszcze, winobluszcze, horten-
sje, przywarki, winorośle ozdobne), wymagają raz na 2–3 
lata wycięcia pędów zamarłych, uszkodzonych, nadmier-
nie zagęszczających. Starsze rośliny warto odmłodzić, by 
odzyskały dawny wigor i wygląd. Jest to ważne w przypad-
ku gatunków mających tendencję do ogałacania się od dołu, 
czyli powojników, wiciokrzewów i winników.

przez pierwsze 2–3 lata po posadzeniu słomą lub innym do-
brym materiałem izolacyjnym. Z wiekiem odporność roślin 
wzrasta i takie zabezpieczenie będzie zbędne, a ze wzglę-
du na rozmiary rośliny wręcz niemożliwe do zastosowania.

Jak prawidłowo ciąć pnącza

Większość pnączy należy przycinać od końca lutego do po-
czątku kwietnia, ale istnieją liczne odstępstwa od tej reguły. 
Poza tym niektóre pnącza wymagają specjalnego postępowa-
nia. Większość pnączy należy silnie przyciąć po posadzeniu, 

Cięcie to ważna czynność pielęgnacyj-

na decydująca o prawidłowym rozwoju 

pnączy. Spełnia kilka istotnych zadań.

Rozkrzewienie. Skrócenie pędów o 1/3 do 

2/3 spowoduje wyrastanie nowych rozga-

łęzień z pąków pozostawionych u podsta-

wy. Takie cięcie jest szczególnie ważne 

w ciągu pierwszych trzech lat uprawy, gdy 

tworzy się mocna baza rośliny.

Usunięcie nadmiaru pędów. Wycięcie 

pędów nadmiernie zagęszczających ro-

ślinę i ograniczających dostęp światła 

oraz  powietrza do wnętrza poprawia 

jej zdrowotność i wygląd. Wycinanie pę-

dów przeszkadzających sąsiadującym 

roślinom lub innym obiektom (oknom, 

drzwiom, rynnom itp.) jest szczegól-

nie istotne w przypadku pnączy sil-

nie rosnących.

Poprawa warunków fitosanitarnych. 

Usuwanie zamarłych oraz chorych pę-

dów przeciwdziała rozprzestrzenianiu 

się chorób.

Wywołanie kwitnienia i owocowania. 

Pędy roślin prowadzone poziomo kwit-

ną i owocują wcześniej niż pędy rosnące 

pionowo. Silne cięcie i prowadzenie po-

ziome pędów sprzyjają obfitemu kwit-

nieniu niektórych pnączy, np. glicynii 

(Wisteria), milinów (Campsis) czy powoj-

ników (Clematis) kwitnących latem (gru-

py Wielkokwiatowe Późno Kwitnące, 

Viticella, Texensis, Integrifolia) oraz owo-

cowaniu aktinidii (Actinidia).

Odmłodzenie. Co 3–6 lat można usu-

wać część najstarszych pędów, aby na ich 

miejscu pojawiły się nowe, młode i zdro-

we. Takie cięcie warto stosować przy upra-

wie powojników (Clematis), wiciokrzewów 

(Lonicera) i winników (Ampelopsis).

Dlaczego warto przycinać pnącza

Prawidłowo cięte powojniki rosną zdrowo i kwitną bardzo obficie. 
Na zdjęciu odmiana ‘Krakowiak’

PBR

 przycięta 40 cm nad ziemią. 

Podpora odsunięta od elewacji zapewnia dobre przewietrzanie.

Powojnikom bylinowym wycina się wiosną wszystkie stare pędy, 
aby roślina wypuściła nowe zdrowe pędy z podstawy.

26

Pnącza w zieleni miejskiej i przy drogach