Interesujące pnącze mogące uatrakcyjnić każdy ogród. Odmiana męska, niewytwarzająca owoców, ale mająca dekoracyjne liście ˗ ciemnozielone, lekko błyszczące, z czerwonymi ogonkami. Dobry zapylacz wszystkich odmian żeńskich aktinidii ostrolistnej i purpurowej.

JAK WYGLĄDA: Roślina męska, niewytwarzająca owoców. Dobry zapylacz żeńskich i obupłciowych odmian A. argutai i A. purpurea. Wystarczy posadzić 1 roślinę męską na 6˗8 roślin żeńskich. Kwiaty małe, śr. 1˗2 cm, białe, osadzone pojedynczo. Kwitnie V˗VI. Liście dekoracyjne, ciemnozielone, lekko błyszczące, z czerwonymi ogonkami. Pędy wijące się.

JAK ROŚNIE: Pnącze; pędy owijają się wokół podpór. Rośnie silnie, dorastając do 8 m wys., rocznie przyrasta 2˗3 m.

GDZIE POSADZIĆ: Wymaga stanowisk ciepłych, nasłonecznionych, osłoniętych od wiatru, gleby wilgotnej, ale dobrze zdrenowanej, żyznej. Wytrzymuje mrozy do ok. ˗30^°C (strefa 5˗8). Wrażliwa na przymrozki podczas wegetacji.

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Pnącze należy sadzić w odległości co najmniej 30 cm od ścian lub innych roślin. Łatwa w uprawie. Przycinać późną jesienią lub zimą (I˗II ) lub latem po częściowym zdrewnieniu nowych przyrostów, gdyż wcześniej „płacze” (film o cięciu i prowadzeniu aktinidii).

JAK STOSOWAĆ: Zapylacz żeńskich odmian aktinidii ostrolistnej oraz aktinidii purpurowej. Nadaje się do sadzenia przy różnych podporach, altanach, pergolach i siatkach. Można ją prowadzić przy drutach rozciągniętych między słupami. Szczególnie przydatna do stosowania w ogrodach przydomowych. 

POCHODZENIE: Wyhodował Hermann Schimmelpfeng, Uniwersytet Techniczny w Monachium, Niemcy.