Róża okrywowa, która długo kwitnie i jest bardzo odporna na choroby. Dobrze znosi nasze zimy. Doskonale sprawdza się w zieleni miejskiej.

JAK WYGLĄDA: Niewysoki, zwarty krzew. Kwiaty pełne, ciemnoczerwone, zebrane w duże kwiatostany; kwitnie długo i obficie koniec VI–X. Liście małe, zielone, skórzaste, błyszczące.

JAK ROŚNIE: Dorasta do 0,5 m wys. i ok. 0,8 m szer., mocno się krzewi, szybko pokrywając glebę. Pędy początkowo proste, w miarę wzrostu delikatnie przeginają się na boki pod ciężarem kwiatostanów.

GDZIE POSADZIĆ: Krzew mało wymagający, żywotny i łatwy w uprawie. Najlepiej rośnie na stanowisku słonecznym, na glebach żyznych i przepuszczalnych. Mrozoodporny (strefa 5-8).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10–30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5–1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Nie wymaga cięcia wiosną. Jedynym zabiegiem, o którym należy pamiętać, jest usuwanie pędów martwych lub uszkodzonych.

JAK STOSOWAĆ: Doskonale komponuje się z niskimi krzewami, bylinami i pnączami. Znakomicie nadaje się do uprawy w miastach – wzdłuż ciągów komunikacyjnych, na rondach oraz w pojemnikach. Krzew szybko się rozrasta, zakrywając glebę.

POCHODZENIE: Harkness, Wielka Brytania 1979 r.