Polska plenna odmiana uznawana za jedną z najlepszych na plantacje towarowe. Łatwa w uprawie, mało wymagająca i zdrowa. Wcześnie wchodzi w okres owocowania.

JAK WYGLĄDA: Pędy wyprostowane, wzniesione. Liście ciemnozielone, jesienią przebarwiają się na purpurowoczerwono. Kwiaty drobne, białe, zebrane w baldachogrona; rozwijają się w drugiej połowie V. Owoce kuliste, czarne, pokryte woskowym nalotem; dojrzewają VIII–IX.

JAK ROŚNIE: Krzew o wzniesionych pędach, o pokroju odwróconego stożka. Odmiana bardziej zwarta od gatunku. Szybko rośnie, dorastając do 2 m wys. (0,3–0,5 m rocznie).

GDZIE POSADZIĆ: Roślina tolerancyjna. Najlepiej owocuje na stanowiskach nasłonecznionych, na glebach przepuszczalnych, o odczynie od obojętnego do lekko kwaśnego; nie wymaga zakwaszania gleby, jak np. borówka amerykańska. Odmiana zdrowa, rzadko atakowana przez choroby i szkodniki. Odmiana mrozoodporna (strefa 4–7).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5–1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Nie wymaga regularnego cięcia. Gdy po kilku latach roślina mocno się zagęści, można przeprowadzić cięcie prześwietlające. Nadmierne cięcie ogranicza plonowanie.

JAK STOSOWAĆ: Krzew polecany do uprawy amatorskiej w przydomowych ogrodach oraz przemysłowej na plantacjach (również ekologicznych). Owoce są bogate w witaminę C, zawierają dużą ilość antocyjanów, garbników, pektyn i soli mineralnych oraz antyoksydantów. Używane są do produkcji soków, syropów, dżemów oraz nalewek. Mają działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne; utrzymują stały poziom glukozy we krwi. Owoce są pokarmem dla ptaków.

POCHODZENIE: Sadowniczo-Szkółkarski Zakład Doświadczalnej w Albigowej (Polska).