Odmiana o białych, słodko pachnących kwiatach zebranych w krótkie, ale duże kwiatostany. Polecana do niewielkich ogrodów.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty białe, zebrane w krótkie, ale duże grona, słodko pachnące; kwitnie w V. Liście pierzastozłożone z 9–13 delikatnie owłosionych, jedwabistych listków, jaskrawozielonych latem, a żółtych jesienią.

JAK ROŚNIE: Pnącze; pędy owijają się wokół podpór. Rośnie umiarkowanie silnie, osiągając 5 m wys., rocznie przyrasta 1-2 m. Wymaga mocnych podpór.

GDZIE POSADZIĆ: Najlepiej rośnie i najobficiej kwitnie na stanowiskach słonecznych, ciepłych, osłoniętych. Preferuje gleby żyzne, wilgotne, ale przepuszczalne, o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Odmiana nie całkiem mrozoodporna (strefa 6–8). W ostre zimy może przemarzać.

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10–30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 5 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Pnącze należy sadzić w odległości co najmniej 30 cm od ścian lub innych roślin. Ziemię dookoła rośliny wyściółkować korą, od IV nawozić, a w sezonie wegetacyjnym intensywnie podlewać. Przed zimą obsypać do wys. 10 cm. Poziome prowadzenie pędów i silne cięcie sprzyjają kwitnieniu. Latem należy przyciąć pędy nad 4. liściem. Wczesną wiosną można powtórzyć cięcie, tym razem nad 2.–3. pąkiem.

JAK STOSOWAĆ: Do sadzenia przy altanach, pergolach i konstrukcjach przyściennych. Rośnie słabiej od glicynii azjatyckich, więc świetnie nadaje się do mniejszych ogrodów oraz do uprawy pojemnikowej na balkonach i tarasach. Można ją formować jak drzewko.