Odmiana róży pnącej o bardzo trwałych, pełnych, intensywnie czerwonych kwiatach, które nie tracą koloru pod wpływem słońca.

JAK WYGLĄDA: Kwiaty śr. 4–6 cm, pełne, ciemnoczerwone, bardzo liczne; pojawiają się w VI; silnie pachną. Zebrane są po kilkanaście sztuk na krótkich pędach. Krzew nie powtarza kwitnienia, choć zdarzają się przypadki, gdy zakwita ponownie. Liście są szarozielone, pomarszczone. Pędy długie, grube, kolczaste.

JAK ROŚNIE: Pnącze prymitywne – nie wspina się po podporach, tylko o nie wspiera. Odmiana zaliczana do grupy Ramblers. Wymaga podwiązywania. Rośnie silnie. Wysokość rośliny zależy od podpory – w Polsce odmiana dorasta do 4,5 m. Podpory muszą być wystarczająco duże i mocne.

GDZIE POSADZIĆ: Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego. Gleba powinna być żyzna i wilgotna, ale dobrze zdrenowana. Najlepiej się czuje w podłożu o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Mrozoodporna (strefa 5–8).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10–30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5–1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Nie wymaga regularnego cięcia. Jedynym zabiegiem, o którym należy pamiętać, jest wiosenne usuwanie pędów martwych lub uszkodzonych. Ewentualne cięcie formujące można wykonać po przekwitnięciu w VII.

JAK STOSOWAĆ: Odmiana polecana do sadzenia w ogrodach przydomowych, zieleni osiedlowej i parkach, w miejscach reprezentacyjnych lub naturalistycznych. Może być sadzona w żywopłotach, przy murach, bramkach wejściowych i romantycznych altanach. Może także rosnąć bez podpór w dużym ogrodzie skalnym.

POCHODZENIE: USA. Wyhodowana w 1939 r. przez Nielsa Hansena.