Bardzo wysoki krzew lub małe drzewo, rodzący wartościowe owoce. Odporna i mało wymagająca odmiana polecana do wszystkich typów ogrodów przydomowych.

JAK WYGLĄDA: Liście jajowate, dł. 4–10 cm, zaostrzone, zielone, jesienią przebarwiające się na brązowoczerwono. Kwiaty są małe, żółte, skupione w główkowatych kwiatostanach, miododajne; pojawiają się w III przed rozwojem liści. Owoce są jadalne i zdrowe; słodko-kwaśne w smaku, jasnoczerwone; dojrzewają stopniowo w VIII i IX. Rośliny obficiej owocują, gdy obok siebie rosną przynajmniej dwie odmiany.

JAK ROŚNIE: Bardzo wysoki krzew lub małe drzewo o szerokim lub wyprostowanym pokroju. Osiąga 4–6 m wysokości; rośnie wolno.

GDZIE POSADZIĆ: Dobrze rośnie i owocuje zarówno na stanowiskach słonecznych, jak i półcienistych. Preferuje gleby żyzne, przepuszczalne o odczynie obojętnym lub kwaśnym. Dobrze znosi suszę. Odmiana mrozoodporna (strefa 5–8).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10–30 minut. Roślinę sadzić w dole o wymiarach 60 x 60 x 60 cm z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika. Dół wypełnić żyzną ziemią kompostową. Ziemię dookoła rośliny udeptać i wyściółkować korą. Roślinę sadzić na takiej głębokości, na jakiej rosła w pojemniku. Od IV nawozić, a w sezonie wegetacyjnym podlewać w miarę potrzeby. Nie wymaga regularnego cięcia. Gdy po kilku latach roślina mocno się zagęści, można przeprowadzić cięcie prześwietlające. Nadmierne cięcie ogranicza plonowanie.

JAK STOSOWAĆ: Uniwersalna roślina nadająca się do sadzenia w ogrodach  przydomowych i założeniach parkowych. Owoce można zjadać na surowo, można z nich też przyrządzać nalewki, dżemy i kompoty. Mają właściwości prozdrowotne.

POCHODZENIE: Austria.