Najbardziej zwarta odmiana trzmieliny, tworząca bardzo niskie okrywy. Ma dekoracyjne, ciemnozielone liście z jasnozielonym unerwieniem, jesienią czerwieniejące. Świetna roślina okrywowa na małe powierzchnie. Znosi umiarkowane deptanie.

JAK WYGLĄDA: Liście dekoracyjne, małe śr. 1˗1,5 cm, zimozielone, ciemnozielone z jasnozielonym unerwieniem, jesienią czerwieniejące. Kwiaty niepozorne, zielonkawobiałe, bez znaczenia dekoracyjnego; pojawiają się w VII. Pędy płożące z korzeniami przybyszowymi umożliwiającymi rozprzestrzenianie się i wspinanie.

JAK ROŚNIE: Krzew; pędy płożące z korzeniami przybyszowymi umożliwiającymi rozprzestrzenianie się i wspinanie. Rośnie powoli, tworząc niskie okrywy wys. 5˗10 cm; rocznie przyrasta 0,2 m. Mało ekspansywna roślina.

GDZIE POSADZIĆ: Nie ma wymagań stanowiskowych ˗ może być sadzona w słońcu, w cieniu lub półcieniu. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, wilgotnych, próchnicznych, dobrze zdrenowanych, o odczynie od kwaśnego do zasadowego. Nie lubi gleb podmokłych, ale toleruje podsychające. Dobrze znosi warunki miejskie. Mrozoodporna (strefa 5˗8).

JAK SADZIĆ I PIELĘGNOWAĆ: Przed posadzeniem pojemnik z rośliną zanurzyć w naczyniu z wodą na 10˗30 min. Roślinę sadzi się w dole o wymiarach 40 x 40 x 40 cm, z wysypaną na dnie 10-cm warstwą dobrze rozłożonego obornika lub ziemi kompostowej, 0,5˗1 cm głębiej niż rosła dotychczas. Dół wypełnia się żyzną ziemią. Sadzić 10˗15 szt./m². Przez pierwszy rok lub dwa lata, zanim sie nie zagęści i ukorzeni, potrzebuje starannej pielęgnacji. Nie wymaga przycinania. Znosi umiarkowane deptanie.

JAK STOSOWAĆ: Świetna roślina okrywowa na małe powierzchnie. Posadzona przy podporze wspina się. Może porastać pnie drzew i ogrodzenia. 

POCHODZENIE: Wprowadzona do sprzedaży w Wielkiej Brytanii w 1893 r.

NAGRODY: Award of Garden Merit.