Hedera - bluszcz

Bluszcz jest jednym z najpopularniejszych pnączy ogrodowych, uprawianym już w starożytnej Grecji i Rzymie. Należy do rodziny Araliaceae – araliowate. Jest to roślina długowieczna, najstarsze znane egzemplarze mają ponad 200 lat.

Najpopularniejszy u nas bluszcz pospolity jest zimozielonym pnączem dorastającym do 30 m wysokości, wytwarzającym 0,5-1 m przyrostu rocznie. Główną jego ozdobę stanowią ciemnozielone, zimozielone liście. Jest to pnącze samoczepne, może wspinać się po pionowych podporach dzięki korzeniom przybyszowym wytwarzanym na pędach.

Bluszcz przechodzi dwa stadia rozwoju: młodociane (wegetatywne) i dojrzałe (owocujące), znacznie różniące się między sobą wyglądem i charakterem wzrostu. Roślina w stanie młodocianym (najczęściej taką spotykamy) ma giętkie pędy z korzeniami czepnymi. Forma dojrzała ma sztywne pędy, czasami sterczące do góry, z z niedużą ilością lub bez korzeni czepnych. Liście stadium wegetatywnego są szeroko owalne, 3-5 klapowe, sercowate u podstawy. Liście na pędach owocujących są romboidalne lub owalne, bez klap.

Bluszcz kwitnie od września do listopada, ma niepozorne, zielono-białe kwiaty, zebrane w kuliste baldaszki. Owocem są czarnofioletowe pestkowce, dojrzewające w kwietniu – maju. Godne polecenia do powszechnego stosowania są odmiany o zielonych liściach, szczególnie:

• 'Białystok'

Wymagania

Najlepiej rośnie w cieniu lub półcieniu. Na stanowiskach słonecznych łatwiej podmarza. Nie lubi gleb suchych lub kwaśnych, ale dobrze toleruje większość przeciętnych gleb.

Zastosowanie

Świetny do stosowania jako roślina okrywowa, zastępując trawnik w miejscach ocienionych, np. u podstawy drzew. Bardzo dobrze nadaje się do obsadzania: drzew, pergoli, ścian, ogrodzeń i wszędzie tam gdzie zależy nam na zimozielonej osłonie czy okrywie.