Powojniki nadające się na okrywy

Najlepszym powojnikiem okrywowym na duże powierzchnie jest Clematis z Grupy Heracleifolia 'Praecox'. Powstał jako mieszaniec powojnika pnącego (Clematis vitalba) i powojnika rurowatego (Clematis tubulosa) - bardzo podobnego do powojnika barszczolistnego (Clematis heracleifolia).

Pędy tego powojnika płożą się po ziemi, dorastając rocznie do 3-4 m i w ciągu kilku tygodni przykrywają ją szczelnym kobiercem liści, głusząc chwasty i zabezpieczając glebę przed wysychaniem i przegrzaniem. Liście są trójdzielne, ciemnozielone, z ząbkowanymi brzegami. W lipcu i sierpniu roślinę pokrywają grona drobnych (3-4 cm średnicy) beżowofioletowych kwiatów. Powojnik 'Praecox' w warunkach Polski jest wystarczająco mrozoodporny. W zależności od miejsca, które ma okrywać należy go ciąć silnie lub średnio silnie. Sadzi się go 1-3 szt./m².

Gdy mamy do okrycia mniejszą powierzchnię można stosować słabiej rosnącą odmianę 'Mrs Robert Brydon', przyrastającą rocznie do 2 m. Ma liście większe niż odmiana 'Praecox', ciemnozielone i błyszczące. Kwiaty są jasnofioletowe. Doskonałą okrywą będzie również powojnik 'Cassandra' o wzniesionym pokroju i sztywnych pędach i pachnących, ciemnoniebieskich kwiatach wabiących owody i motyle. Najlepiej sadzić 3-4 szt./m².

Na małych powierzchniach można tworzyć okrywy również z innych powojników bylinowych, zwłaszcza z Grupy Integrifolia, które tworzą kwieciste kobierce. Wyjątkowo dobrze sprawdzają się szczelnie pokrywająca glebę 'Sizaia Ptitsa' oraz wyjątkowo długo kwitnąca 'Arabella' (1994). Barwne plamy w kompozycjach ogrodowych, na rabatach bylinowych i pomiędzy krzewami, można też uzyskać stosując odmiany 'Alionushka', 'Hakuree', 'Rooguchi', 'Pamiat Serdtsa', INSPIRATION 'Zoin'. W załeżności od odmiany należy je sadzić w rozstawie 4-6 szt./m².

Na trochę większych powierzchniach można z powodzeniem stosować wiele odmian powojników z Grupy Atragene, Grupy Vitalba, Grupy Viticella lub Grupy Tangutica (te ostatnie zwłaszcza na stanowiskach słonecznych, bo najlepiej znoszą okresowe braki wody w podłożu).

Powojnik - Clematis Grupa Atragene
Odmiany wywodzące się od górskich gatunków kwitnących w IV-VI na zeszłorocznych pędach (np. C. alpina, czy C. macropetala). Dorastają do 2-3 m. Pędy pozostawione bez podpór płożą się po ziemi i wspinają po otaczających krzewach i drzewach. Na przełomie IV i V kwiaty tworzą kolorowy kobierzec: niebieski - 'Pamela Jackman', 'Lagoon', 'Frankie', 'Maidwell Hall'; fioletowy 'Cecile', 'Blue Bird', 'Frances Rivis'; różowy - 'Pink Dream'^PBR, 'Willy', 'Markham's Pink', 'Jacqueline du Pré', 'Constance', 'Ruby'; purpurowy - 'Purple Dream'^PBR, biały - sibirica, 'White Swan', 'Riga', 'Albina Plena', jasnocytrynowy - 'Lemon Beauty'^PBR, 'Lemon Dream'^PBR, łososioworóżowy 'Pink Swing'^PBR. Później pokrywają się puszystymi owocostanami. Mają nieduże wymagania i są odporne, ale nie lubią gleb suchych i kwaśnych. Najlepiej sadzić 1-3 szt./m².
Jest to najlepsza grupa powojników do stosowania w półcieniu, ale mogą być uprawiane również na stanowiskach słonecznych. Ciąć tylko w miarę potrzeby, zawsze po kwitnieniu.

 
Powojnik - Clematis Grupa Vitalba
Szczególnie wartościową z tej grupy jest odmiana 'Paul Farges' SUMMER SNOW, która rośnie silnie, jest zdrowa, mało wymagająca i bardzo mrozoodporna, kwitnie latem (VII-IX). Znosi różne gleby i stanowiska. W zależności od potrzeby i dostępnej przestrzeni, ciąć wiosną silnie (20-40 cm od podstawy) lub średnio silnie (100-150 cm od podstawy). Najlepiej sadzić 1-3 szt./m².

Powojnik - Clematis Grupa Viticella
Pnącza kwitnące w lecie, długo i obficie. Są zdrowe i odporne, zadawalający się przeciętnymi glebami. Pozostawione bez podpór płożą się tworząc barwne kobierce. Szczególnie wartościowe są: niebieskie 'Emilia Plater' i 'Prince Charles', fioletowe 'Etoile Violette' i 'Polish Spirit', różowe: 'Krakowiak'^PBR, czerwone 'Mme Julia Correvon' i 'Kermesina' oraz lilaróż 'Solina'. Corocznie wiosną ciąć silnie 20-40 cm od podstawy. Najlepiej sadzić 2-4 szt./m².








 
Powojnik - Clematis Grupa Tangutica
Wywodzi się od C. tangutica i C. orientalis. Pnącza kwitnące żółto, obficie (VI-X). Bez wsparcia płożą się tworząc okrywy. Szczególnie wartościowe są odmiany: 'Lambton Park', 'Bill MacKenzie' i 'Aureolin'. Lubią miejsca słoneczne. Mrozoodporne, małe wymagania, tolerują podsychające, ubogie gleby. Nie lubią gleb zwięzłych, podmokłych (konieczny drenaż). Najlepiej ciąć je silnie (w III-IV), 10-40 cm od podstawy, w innym wypadku kwitna mniej obficie i mogą ogołacać się od dołu rośliny. Najlepiej sadzić 1-3 szt./m².